Etiketler: başak61
ALİ GACAR DESTANI
(O Bir Efsane-GACARIN ALİ)
Bir gün günün birinde gözden uzak bir köyde
Dağda, Erik Dibi’nde, bir aslan doğurmuş,
Doğurmuş da Fadime Bacı.
Bacının alnından dökülmüş perçemi, saçı.
Bacıya mı acırsın çocuğa mı bilinmez.
Doğuştan yazılmış yazı ki ,karayazı !
Silinmez.
Ağır usul doğrulmuş anası da yerinden
Sürünerek bir su içmiş pınardan serininden.
Göbeğini kesmiş oracıkta..orak ile bebeğin
Sarmış peştemalına da ağlıyormuş bebecik,
Kaderi mi kim bilir?
Dünyaya ağlamaya gelmiş belli, minik bebe sabinin…
Bebesi kucağında düşmüş de dağdan yola
Görenler anayı demiş. Bacım, bacım hayrola..!
Sen giderken yoktu ya bu beben kucağında.
Demiş Fadime bacı kısmet imiş bugüne
Bebem üşümesin, götüreyim evime.
Düşmüş yola da yine bizim Fadime bacı
Yoksul bacının beyine üzül,ağla, sızla sen acı.
Dördüncü çocuğu olmuş ana - babanın.
Allah kolayını verir, hep birlikte dayanın.
Köylük yerde ot yaprak bulur da yine aç kalmayız biz yeriz
Acımızdan ölsek,ölsek belli etmeyiz…
Neyse varmış bacım köye de, baba eve çağrılmış.
Kulağına ezanla Ali’ nin ismi bağrılmış.
Analı -babalı büyü, demiş gitmiş komşular
Evlerinden eskilerini, vermişler de bebeye..
Büyüsün de ölmesin, er olsun bizim köye!
Ana sütü, süt ana, komşunun inek sütü
Gacaroğlu Ali böylece ,çabuk gine büyüdü
Bilinmez diğerleri nerede, nasıl oldu doğdular.
Ali onunda iken evde, tam altı çocuktular.
Uzatmayalım fazla.. sayalım, destanını yiğitliğini
Kabak tadı vermeden anlatalım, Gacar oğlu Ali’yi..
Gacaroğlu demişler köyde onun namına
Ali Gacar büyüsün, büyüsün de bir görün.
Bir batman kahve ile varılmaz ki yanına…
Önce yapmış çobanlık, kurtlar kapmış kuzuyu,
Köye bekçi yapmışlar, baltayla kesmiş koruyu!..
Maraba olmuş köyde darı ekmiş, inek yemiş darıyı.
Yaylaya gitmiş ammaaa…orda akşam bile olmamış,
Yayladan gelir iken , Ayşe Hanım’ı almış.
Ali agam köylerde, boşa nefes tüketmiş
Değirmen hakçısı olmuş, çuvalı fare kesmiş..!
Bakmış ki köyde geçim- meçim olmuyor,
Çoluk çocuk açlıktan, evde yorganı yiyor.
Ali bu Gacaroğlu, yediremez ki onura,
Toplamış göçünü de, düşmüş Ferizli’ nin yoluna..
Oğlu Muttalip girmiş, topallayıp koluna.
Teselli bulmuş gibi, ayrılıktan sonunda
Gacarın Ali köyde destan olmuş fukara.
Aradan yıllar geçmiş, unutulmamış Ali
Gözlerimden gitmiyor, Ali’nin mahzun hali!
Ali ölmüş dediler, ben buna inanmadım.
Herkes bir şeyler olsa Ali yapmıştır diyor.
Ali Gacar sonunda, bir efsane oluyor.
Gerçekten öldü ise Allah rahmet eylesin
Bu efsane bitmesin, sonsuza dek söylensin.
Mustafa ARSLAN/
30 Kasım 2005- İstanbul/Beykoz
