^{ALİ GACAR  DESTANI}

 ^{Bir gün günün birinde gözden uzak bir köyde}

  ^{Dağda Erik Dibi’nde, bir aslan doğurmuş,}

  ^{Doğurmuş da Fadime Bacı.}

  ^{Bacının alnından dökülmüş perçemi saçı.}

 ^{Bacıya mı acırsın çocuğa mı bilinmez.}

 ^{Doğuştan yazılmış yazı ki ,karayazı silinmez.}

^{Ağır usul doğrulmuş ana yerinden}

^{Sürünerek bir su içmiş pınardan serininden.}

^{Göbeğini kesmiş orak ile bebeğin}

^{Sarmış peştemalına da ağlıyormuş,}

^{Kaderi mi kim bilir?}

^{Dünyaya ağlamaya gelmiş sabinin.}

^{Bebesi kucağında düşmüş de dağdan yola}

^{Görenler anayı demiş. Bacım hayrola..!}

^{Sen giderken yoktu ya beben kucağında.}

^{Demiş Fadime bacı kısmet imiş bugüne}

^{Bebem üşümesin, götüreyim evime.}

^{Düşmüş yola da yine bizim Fadime bacı}

^{Yoksul bacının beyine üzül,ağla sen acı.}

^{Dördüncü çocuğu olmuş ana babanın.}

^{Allah kolayını verir, hep birlikte dayanın.}

^{Köylük yerde ot yaprak bulur da yine yeriz}

^{Acımızdan ölsek, ölsek belli etmeyiz.}

^{Gacaroğlu demişler köyde onun namına}

^{Bir batman kahveyle varılmaz ki yanına.}

^{Neyse varmış bacım köye de, baba eve çağrılmış.}

^{Kulağına ezanla Ali’ nin ismi bağrılmış.}

^{Analı babalı büyü, demiş gitmiş komşular}

^{Evlerinden eskilerini, vermişler de bebeye}

^{Büyüsün de ölmesin, er olsun bizim köye!}

^{Ana sütü, süt ana, komşunun inek sütü}

^{Gacaroğlu Ali böylece ,çabuk gine büyüdü}

^{Bilinmez diğerleri nerede, nasıl oldu doğdular.}

^{Ali  beşinde iken evde, altı çocuktular.}

^{Uzatmayalım fazla.. sayalım, destanını yiğitliğini}

^{Kabak tadı vermeden anlatalım, Gacar oğlu Ali’yi}

^{Önce yapmış çobanlık, kurtlar kapmış kuzuyu}

^{Köye bekçi yapmışlar, baltayla kesmiş koruyu!..}

^{Maraba olmuş köyde darı ekmiş, inek yemiş darıyı.}

^{Yaylaya gitmiş ama orda akşam olmamış,}

^{Yayladan gelir iken , Ayşe hanımı almış.}

^{Ali agam köylerde, boşa nefes tüketmiş}

^{Değirmen hakçısı olmuş, çuvalı fare kesmiş..}

^{Bakmış ki köyde geçim- meçim olmuyor,}

^{Çoluk çocuk açlıktan, evde yorganı yiyor.}

^{Ali bu Gacaroğlu, yediremez onura}

^{Toplamış göçünü de düşmüş Ferizli yoluna}

^{Oğlu Muttalip girmiş, topallayıp koluna.}

^{Teselli bulmuş gibi, ayrılıktan sonunda}

^{Gacarın Ali köyde destan olmuş fukara.}

^{Aradan yıllar geçmiş, unutulmamış Ali}

^{Gözlerimden gitmiyor, Ali’nin mahzun hali!}

^{Ali ölmüş dediler, ben buna inanmadım.}

^{Herkes bir şeyler olsa Ali yapmıştır diyor.}

^{Ali Gacar sonunda, bir efsane oluyor.}

^{Gerçekten öldü ise Allah rahmet eylesin}

^{Bu efsane bitmesin, sonsuza dek söylensin.}

 ^{30 kasım 2005- İstanbul/Beykoz}

           GİRESUN UŞAKLARININ İSTİKLAL HARBİ DESTANI

 Eynesil Bulancak’tan haber sal Dereli’ye

Alaylar Giresun’a bir tabur Görele’ye 

 Asker oldum giderim Görele bizim tabur

Vatan tehlikede iken nasıl edilir sabır.

 Çalınsın kemençeler söylensin türkülerim

Yaşım onsekiz demez vatan için giderim.

 Kafkasya Balkan Harbi,Sarıkamış,Koçkiri,

Pontus’un vur beline arınsın namus kiri.

 İsmailler, Aliler, Melikoğlu Şakirler,

Allah Allah dedikce kaçıyordu kafirler.

 Kurtoğlu Hacı Hafız getirirken tekbiri

Birer aslan kesilmiş uşakların herbiri.

 Bir kısmı ihtiyatta köyünü sayıklarken

Gün doğmadı bir sabah henüz daha çok erken.

 Bir emirle irkildi Avni Bey’in alayı

Mermiler bitik gibi, sıyırdılar palayı.

 Gazi öyle buyurmuş atılsınlar ileri,

Düşman toparlanmadan alınsın mevzileri.

 İşte tam bu sırada kör talihsiz bir kurşun

Saplandı Avni Bey’e “Şakir ne o duruşun?

 Atla beyaz atıma, koş haber ver Ağa’ya

Beni geriye alsın, merhem çalsın yaraya”

 Deyip Hüseyin Avni kapandı yüzükoyun

“Ölürsem cenazemi Tirebolu’ya koyun”

 Ne yazık şansı, bahtı Avni Bey’e gülmedi

El’de kaldı bedeni, köyüne gömülmedi

 Şartlar ancak böyle idi,rahat uyu Hemşehrim,

Gün ola harman ola, yarına Allah kerim.

 O öfke o kin ile Sakarya’dan Afyon’a

Büyük zayiat verdik bölükler düştü on’a

 Bu haber üzerine tüm Giresun sarsıldı

On yedili yiğitler Afyon’a çağrıldı.

 Aylar süren bekleme sonunda büyük emir

Yalan söylememişler emiri kesmez demir.

 Mektioğlu Saffet’in gönüllü bir takımı

Makasla kesip teli, zorladı istihkamı.

 Kafir inanmadı zannetti karabasan

Ekmekci bölüğünden Sevindik İmam Hasan.

 Bir işaret vererek Borazan Mustafa’ya

Topal Osman haykırdı; “İzmir’deyiz haftaya”

 Büyük taarruz denilen bu en büyük imtihan

Düğüne gider gibi geçti oldukca yaman.

 Banaz, Uşak, Sarıgöl, Alaşeir, Salihli

Diğerlerine göre biraz daha talihli.

 Onlar bir gün farkı ile görürken Ata’sını

Rumlar unutmayacak en büyük hatasını.

 Dokuz Eylül gününde İzmir’e girdi ordu

Muzaffer bir edayla herkes haykırıyordu:

 “Ayvalık, Çanakkale, Gelibolu,Selanik

Bundan sonra yaraşır genç kızlara gelinlik.”

 Yiğitler güvey ola, halay kurulsun yola

Yetişir uşaklara iki günlük bir mola.

 Sonra resmi geçit’i iki gün beklediler,

“Giresun alayları ayrı geçsin” dediler.

 Bu geçişte uşaklar büyük alkış topladı

Ağa’yı görenlerin yürekleri hopladı.

 Bedende aba-zıpka ayakta çizmeleri

Kordon boyu titredi, salınıp gezmeleri;

 Muhteşem bir olaydı övünsün Karadeniz,

Barışta bile yine, önde gidenlerdeniz.

Nitekim bitti savaş göründü Gazi yolu

Ankara’ya çağrıldı alayların bir kolu.

 Bir kısmı Bandırma’dan Mudanya’ya yollandı

Diğer bir kısmı ise Gediz’de konuşlandı.

 “Kurulsun Cumhuriyet!” dedi Gazi bu sefer,

Ata’yı korumaya ant içti her bir nefer.

 Günler haftayı kovdu, aylar yılları derken

Kimileri haykırdı “Cumhuriyet çok erken”.

 Bir ilkbahar hüzünü yaşıyorken martılar

Meclisi karıştırdı asılsız abartılar…

 Vurulmuş Osman Ağa ağlıyor alayları,

Karalara bürünsün Giresun dolayları.

 Ağla Giresun ağla! Bulutlansın gökyüzü!

Böyle mi olacaktı bir destan’ın ön sözü…

 Oy Giresun, Giresun; nedir “ha bu hallerin?”

Vuruldu Osman Ağa nerede alayların.

 Yıllarca süren çile cepeler’de “Uşaklar”

Altın harflerle yazsın adını Genç Kuşaklar.

                                Mehmet MELİKOĞKLU

 ^{(bu bölümde sizlerden gelen şiirlere yer verilecektir:)}

GÜNCELLENİYOR..........